
Δευτέρα 25 Μαΐου 2009
Το ΥΠΕΧΩΔΕ αντιδρά στις δηλώσεις Χατζηδάκη για τα Φωτοβολταϊκά στις στέγες

Σάββατο 23 Μαΐου 2009
"Kτίρια χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας"






Μακρυνό παρελθόν μοιάζει πια η περίοδος εκείνη (1994-2001) που δώσαμε κυριολεκτικά μάχες (που ξεκίνησαν παραδόξως από το ΥΠΕΧΩΔΕ με την αμέριστη συμπαράσταση του ΚΑΠΕ, αλλά και άξιων Πανεπιστημιακών και ερευνητών) προκειμένου να ενσωματώσει η χώρα στο εθνικό της δίκαιο ανάλογη - παλαιότερη - οδηγία, την 93/76/ΕΟΚ και να θεσπισθεί ένα Σχέδιο Δράσης για την Εξοικονόμηση Ενέργειας στον Οικιστικό τομέα" ("ΕΝΕΡΓΕΙΑ 2001", Μάρτιος 1995). Και όχι μόνο: Για να κάνουμε ευρύτερα γνωστούς όρους όπως "Βιοκλιματική Αρχιτεκτονική", "Οικολογική Δόμηση" "Αειφόρος Ανάπτυξη", κλπ.
Υποστήριζε, η Νιόβη Χρυσομαλλίδου, ότι τα νέα διαθέσιμα υλικά, η συνεχής βελτίωση των υπαρχόντων, όπου και σ’αυτά λείπει το σήμα ποιότητας, καθώς και τα εξελιγμένα συστήματα θέρμανσης και αερισμού των χώρων, δίνουν τη δυνατότητα για επίλυση του ενεργειακού προβλήματος, συμπιέζοντας το παραπάνω φορτίο στις 104-62 Kwh/m2a, και μόνον με μέτρια μέτρα θερμομόνωσης των κτιρίων. Αν συμπεριληφθούν στα μέτρα μόνωσης και άλλες παράμετροι που χαρακτηρίζουν τα κτιρια ως Χ.Κ.Ε., και που πολλά από αυτά δεν επιβαρύνουν το κόστος κατασκευής, τότε καταλαβένεται ότι εύκολα οι παραπάνω τιμές θα συμπιεσθούν ακόμη παραπάνω.
Στη βάση αυτή τα χαρακτηριστικά ενός χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας κτιρίου συνοψίστηκαν σε δύο ομάδες στόχων:
Α. Μείωση θερμικών απωλειών
1ον. Με την ένταξη του κτιρίου στο οικόπεδο και μόνο εφόσον υπάρχει ευελιξία, δεδομένου ότι τα 3/4 των κτιρίων, που βρίσκονται σε αστικό περιβάλλον, έχουν μη ευνοϊκό προσανατολισμό, ή ακόμη και αν έχουν σκιάζονται από άλλα κτίρια. Ωστόσο και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε κτίρια Χαμηλής Κατανάλωσης Ενέργειας.
3. Με την λειτουργική οργάνωση των χώρων σε συνδυασμό με την προηγούμενη απόφαση για κτίριο ανοιχτό, οι χώροι με μεγάλο χρόνο χρήσης, όπως η ομάδα των κοινόχρηστων χώρων σε μία κατοικία , καθιστικό, τραπεζαρία, κουζίνα, που παράλληλα απαιτούν και υψηλή εσωτερική θερμοκρασία, θα πρέπει να χωροθετούνται στο νότο.. Αντίθετα μ' αυτό, οι χώροι περιορισμένης χρήσης, και με χαμηλότερη εσωτερική θερμοκρασία, υπνοδωμάτια και βοηθητικοί εν γένει χώροι, θα πρέπει να χωροθετούνται διαδοχικά προς βορρά.
4. Με την δημιουργική ικανότητα του μελετητή να προσδιορίσει την κατάλληλη μορφή του κτιρίου που επηρεάζει την Τελική Κατανάλωση Ενέργειας και μάλιστα σε σχέση με το κλίμα της περιοχής και τον βαθμό μόνωσης του κελύφους.
9. Με την ορθή συμπεριφορά των ενοίκων, δεδομένου ότι κάθε βαθμός μεταβολής της εσωτερικής θερμοκρασίας από τους ενοίκους, επηρεάζει την κατανάλωση κατά μέσο όρο 9-11 % , ενώ η επίδραση του αερισμού στην κατανάλωση ενέργειας, ανά 10% αύξηση ή μείωση των εναλλαγών, μπορεί να είναι της τάξης του 4% για ένα αμόνωτο συμβατικό κτίριο, 8% για ένα θερμομονωμένο συμβατικό, ενώ σε παθητικά ηλιακά κτίρια και γενικότερα σε κτίρια με αυξημένη παθητική προστασία τα ποσοστά αυξάνουν εντονότερα.
Η θέρμανση των κτιρίων με παθητικά ηλιακά συστήματα βασίζεται :
στη συλλογή της ηλιακής ενέργειας και στην μετατροπή της σε θερμότητα
στην αποθήκευση της θερμικής ενέργειας
στη διανομή της θερμότητας καθώς και
στη διατήρηση της θερμότητας στο κτίριο.
- ο τοίχος θερμικής αποθήκευσης (μάζας ή trombe) και
- το θερμοκήπιο.
ο νερόπαγκος: (51% απόδοση συγκριτικά με το άμεσο ηλιακό κέρδος 100%)
ο τοίχος trombe με απλό τζάμι (24% απόδοση) και τέλος
ο τοίχος μάζας με απλό τζάμι ( αντίστοιχα 18% απόδοση)
Τα αποτελέσματα που εξήχθησαν με τις μετρημένες τιμές επιβεβαιώθηκαν άμεσα και από μία σειρά προσομοιώσεων με χρήση του προγράμματος E.S.P.
- Από τις προσομοιώσεις προκύπτει επιπρόσθετα η υπεροχή του τοίχου trombe συγκριτικά με το άμεσο ηλιακό κέρδος, μόνον στην δυνητική περίπτωση που και αυτός έχει προβλεφθεί με διπλό υαλοπίνακα. Ο συνδυασμός του τοίχου trombe και μάζας κατατάσσεται μετά τις μεμονωμένες περιπτώσεις των τοίχων, ενώ έπεται το άμεσο ηλιακό κέρδος με μονό τζάμι και τέλος το θερμοκήπιο, το οποίο και παρουσιάζει την μικρότερη θερμική απόδοση συγκριτικά με τα υπόλοιπα Π.Η.Σ.
Πέμπτη 21 Μαΐου 2009
Συνάντηση για το ελληνικό τοπίο, που τείνει να καταστραφεί από τα αυθαίρετα

Σύμφωνα με τους συμμετέχοντες, η καθυστερημένη κατάθεση στο Κοινοβούλιο του σχεδίου νόμου για την κύρωση της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για το Τοπίο ειναι η μεγαλύτερη απειλή, καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις η καταστροφή του τοπίου είναι ανεπανόρθωτη.
Οι μηχανισμοί προστασίας του τοπίου στην Ελλάδα δεν είναι επαρκείς και ακόμα και όταν κυρωθεί η Συνθήκη, πρέπει να βρεθούν και οι τρόποι εφαρμογής τη, καθώς μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποιο τμήμα του ΥΠΕΧΩΔΕ που να αναφέρεται στο τοπίο.
"Η προστασία του ελληνικού τοπίου πρέπει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αναπτυξιακή μας στρατηγική και ελπίζω κάποια στιγμή με αφορμή την κύρωση αυτής της συνθήκης να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση", δήλωσε ο πρόεδρος της επιτροπής περιβάλλοντος της Βουλής, Κυριάκος Μητσοτάκης.
Και ημιυπαίθριοι και ημιυπόγεια

(VIDEO Και ημιυπαίθριοι και ημιυπόγειοι 21.05.2009, 22:58 )
Όχι μόνον τους κλειστούς ημιυπαίθριους χώρους, αλλά και μία σειρά πολεοδομικών παραβάσεων προτίθεται να τακτοποιήσει η κυβέρνηση προκειμένου να αυξήσει τα έσοδα.
Τετάρτη 20 Μαΐου 2009
Το μεγαλύτερο Ηλιακό στάδιο στην Taiwan!


Αναρτήθηκε από το ιστολόγιο "η ζωη μεσα απ'τα ματια του αρχιτεκτονα", απο το Archi-Europe
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;;; Φωτοβολταϊκά στις στέγες σπιτιών με κίνητρα προς τους πολίτες

Τρίτη 19 Μαΐου 2009
Κτίριο "Vilela", από τον αρχιτέκτονα Joselevich Rascovsky




Δευτέρα 11 Μαΐου 2009
Κτίριο και Αρχιτεκτονική




Τα σύγχρονα κτίρια θα έπρεπε να αποτελούν δείγματα ώριμου και μεστού αρχιτεκτονικού έργου, σαν αποτέλεσμα της σύνθεσης γνώσης και εμπειρίας, που αντλείται από την παράδοση, με την επιστήμη και την τεχνολογία.

Στην αρχιτεκτονική, όπως και σε όλα τα πράγματα ενυπάρχει αυτό που «σημαίνεται» και αυτό που «σημαίνει». Το ζητούμενο είναι αυτό που σημαίνεται, το αντικείμενο, το οποίο το σημαίνει ο σχεδιασμός του, σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης. Είναι φανερό ότι ο καλός αρχιτέκτονας πρέπει να έχει ευρύ φάσμα γνώσεων πολλών και διαφορετικών πραγμάτων για να μπορεί να ασκεί την Τέχνη και την Επιστήμη της αρχιτεκτονικής, που απαιτεί ποικίλες δεξιότητες.
Στο πλαίσιο αυτό και η οικοδομική, βασικός κλάδος της που αφορά στον σχεδιασμό, την κατασκευή, στην οικοδόμηση έργων, πόλεων και κτιρίων απαιτεί γνώση εξίσου πολλών και διαφορετικών πραγμάτων για να υπηρετήσει την αντοχή, την ωφέλεια και την ομορφιά.
Γιατί η λέξη «οικοδομώ», παρ’ όλο που έχει την έννοια του «κτίζω» και που σήμερα αναφέρεται ιδίως στα κτίρια, έχει εξίσου αναφορά και στη διάρθρωση ενός συνόλου. «Οικοδομώ» σημαίνει και «ιδρύω», «δημιουργώ» μια πόλη.
Τα κτίρια και τα άλλα έργα δεν αποτελούν παρά μεμονωμένα, διακριτά στοιχεία ενός συνόλου που όσο πιο σωστά οικοδομείται, τόσο περισσότερο επιτρέπει στα στοιχεία του (κτίρια) να ανταποκριθούν συνολικά και μεμονωμένα στο ρόλο τους.
Η αρχιτεκτονική μπορεί να εξυπηρετήσει κάλλιστα όλους τους παραπάνω στόχους, καθότι εμπεριέχει η ίδια την αίσθηση του μέτρου όχι μόνο για να επιτυγχάνει την ισόρροπη διάρθρωση των διαφόρων μελών του έργου και την οργάνωση ιεραρχημένων σχέσεων μεγεθών, αλλά και για να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την εξασφάλιση Υγείας. Γιατί η σωστή διάταξη των στοιχείων, οι ορθές αναλογίες και η επίτευξη κομψού αποτελέσματος δεν αρκούν για να έχει ένα έργο ποιότητα.
Η ποιότητα του έργου καθορίζεται αρχικά από τις υγιεινές περιοχές που έχουν επιλεγεί για την ανέγερσή του, τη σωστή εκμετάλλευση των χαρακτηριστικών της φύσης του τόπου - του ηλιασμού, του ορθού ομοιόμορφου φυσικού φωτισμού, κλπ. – και κατά δεύτερο λόγο από την οικονομία στην ισόρροπη κατανομή των υλικών και του διατιθέμενου χώρου, αλλά και των δαπανών.
Ένας καλός αρχιτέκτονας γνωρίζει ότι πρέπει να χρησιμοποιήσει τα φυσικά υλικά που υπάρχουν στην περιοχή και όταν δεν τα βρίσκει όλα να εξασφαλίσει τη μεταφορά αυτών που λείπουν από την ευρύτερη περιοχή. Πρέπει επίσης να οικοδομεί τα κτίριά του ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις οικονομικές δυνατότητες των χρηστών.
Για χρόνια η λογική κυριάρχησε σε κάθε πράξη και στην οικοδόμηση. Έτσι, πολύ πριν την ανακάλυψη της «οικολογίας» το ζητούμενο σε κάθε οικοδόμηση ήταν η «ορθή σκέψη» σε αρμονία με τη φύση. Η φρόνηση και η έγνοια για συνετή διαχείριση του χώρου.
Όπως η αρχιτεκτονική, πέραν από τέχνη ήταν και επιστήμη, έτσι και η οικοδόμηση πέραν από τεχνική ήταν σε βάθος γνώση του χώρου. Όπως η λογική καθόριζε κάθε «πράξη», έτσι για τη δημιουργία πόλεων και οικισμών, η εξασφάλιση της Υγείας καθόριζε την επιλογή της πιο υγιεινής τοποθεσίας. Ο «ορθός» καταμερισμός του χώρου και η «ορθή» χάραξη πλατειών και οδών απέκλειε τους ανέμους από τις δευτερεύουσες οδούς και δεν επέτρεπε στους κρύους ανέμους να ταλαιπωρούν τον ανθρώπινο οργανισμό, στους ζεστούς να τον βλάπτουν και στους υγρούς να τον αρρωσταίνουν. Οι δρόμοι ήταν στραμμένοι προς τις περιοχές των ανέμων κατά τρόπο ώστε αυτοί να προσκρούουν στις γωνίες που σχηματίζονταν από τα κτίρια και να απωθούνται. Η «ορθή» γνώση της κίνησης του ήλιου και της σκιάς προσδιόριζε τον προσανατολισμό και υποδείκνυε θέση της μεσημβρίας (του νότου), του βορρά και των άλλων κατευθύνσεων για να επωφελούνται οι πόλεις των ευνοϊκών κλιματικών συνθηκών.
Η «ορθή» γνώση προσδιόριζε την κατανομή των θέσεων των ιερών κτιρίων, της αγοράς και των υπόλοιπων δημόσιων χώρων ώστε να παρουσιάζονται οι σχέσεις μεγεθών και οι αναλογίες. Η «ορθή» γνώση των τρόπων δόμησης και της ποικιλίας των υλικών, με τη συμβολή των οποίων κατασκευάζονταν τα κτίρια, επέτρεπε στην αξιοποίηση όλων των αρετών τους και των στοιχείων της φύσης από τα οποία τα υλικά αυτά αποτελούνταν, προς όφελος της υγείας.
Βασικός σκοπός της αρχιτεκτονικής παραμένει η οργάνωση του περιβάλλοντος του ανθρώπου, με τρόπο ώστε να ικανοποιεί τις ανάγκες και επιθυμίες του για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του στο χώρο.
Η αρχιτεκτονική εκπληρώνει έτσι μια σημαντική κοινωνική λειτουργία. Κατασκευάζει το περίβλημα «κέλυφος», μέσα στο οποίο βρίσκει καταφύγιο ο άνθρωπος, καθώς διαμορφώνει το ευνοϊκό περιβάλλον για την οικογενειακή και κοινωνική ζωή. Χρησιμοποιώντας τα οργανικά και λειτουργικά στοιχεία της σύνθεσης πετυχαίνει την έκφραση της οργανικής και λειτουργικής σκοπιμότητας του έργου με ενδιαφέρουσα αισθητική μορφή που ενσωματώνεται στο περιβάλλον.
Εφόσον ο φυσικός χώρος, όπου εντάσσεται το έργο – κτίριο – είναι συνεχής και έχει ομοιογενή, αλλά και ετερογενή στοιχεία, η αρχιτεκτονική προσλαμβάνει, κάθε φορά, τα «μηνύματα» από την ίδια τη φύση ακριβώς για να ανταποκριθεί στο ρόλο της και να ικανοποιήσει το σκοπό της: τη δημιουργία λειτουργικού και κατασκευαστικά ορθολογικού χώρου. Η σκοπιμότητα ή λειτουργικότητα επιβάλλει την ισορροπημένη σύνθεση των επί μέρους στοιχείων, με τρόπο ώστε να ανταποκριθεί σε μια προκαθορισμένη λειτουργία.
Ο κατασκευαστικός ορθολογισμός επιβάλλει την καλύτερη δυνατή χρήση των διαθέσιμων υλικών πόρων με τη σωστή εφαρμογή των κατάλληλων τεχνικών, με τρόπο ώστε να εξασφαλισθεί ταύτιση μεταξύ των κατασκευαστικών και λειτουργικών στοιχείων του έργου.
Η γνώση των εξωτερικών φυσικών στοιχείων επιβάλλει τον όρο της προσαρμογής. Η ένταξη του έργου στο τοπίο και στο φυσικό, εν γένει, περιβάλλον επιβάλλει την επίλυση όλων των αντιθέσεων που μπορούν να προκύψουν ανάμεσα στην επίτευξη της σκοπιμότητας – λειτουργικότητας – της αισθητικής αναζήτησης και στις τοπικές συνθήκες. Η δυναμική της αρχιτεκτονικής έγκειται ακριβώς στη δυνατότητα να εξωτερικεύσει με το έργο την εσωτερική σημασία του συνόλου, καθώς και τη σχέση των στοιχείων στο χώρο και στον χρόνο. Τότε μόνο η μορφή μπορεί να αποκτήσει και σημειολογική σημασία.
Η αρχιτεκτονική είναι, εξ ορισμού «Πράξη Λογική» με σοβαρές συνέπειες στην κοινωνική ομάδα. Ως εκ τούτου μπορεί και πρέπει να είναι Πράξη Οικολογική εφόσον μπορεί να ξεπερνά τα όρια και πρότυπα που επιβάλλει σήμερα η οικονομική σκέψη στη δημιουργία οικοδομικών έργων, όπου η απόδοση της επένδυσης διέπει σχεδόν αποκλειστικά τη σύλληψη και υλοποίηση και να παραμείνει πιστή στην αρχή της απόδοσης του έργου.

Σάββατο 9 Μαΐου 2009
Eτήσια έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με πρόσφατη έκθεσή του για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων, κατατάσσει την Ελλάδα στις χειρότερες θέσεις στην Ευρώπη των 25 σχετικά με την εφαρμογή της Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων (2002/91/ΕΚ).
Τρίτη 5 Μαΐου 2009
Στοκχόλμη, πρώτη "Πράσινη πρωτεύουσα της Ευρώπης"

Από τις 35 προτεινόμενες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πόλεις, η Στοκχόλμη -η "Βενετία του Βορρά" όπως την αποκαλούν πολλοί- είναι αυτή που θα ανακηρυχθεί για πρώτη φορά το 2010 "Πράσινη πρωτεύουσα της Ευρώπης", ενώ θα ακολουθήσει το Αμβούργο το 2011.
Η πόλη παράγει κατά 50% λιγότερα αέρια που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου σε σχέση με τις υπόλοιπες περιοχές της Σουηδίας.
Αναφ. : 20090302STO50551
Τι είδους ενέργεια θέλουμε;
